پرسش و پاسخ

طبق توصیه انجمن ارتودنسی آمریکا سن ۷ سالگی بهترین سن برای اولین ویزیت ارتودنسی کودکان است.گرچه ممکن است هیچ درمان خاصی برای کودک دلبند شما نیاز نباشد، ولی اگر شرایط کودک شما پیشرفت به سوی ناهنجاری دندانی یا استخوانی را نشان بدهد، در اینصورت بهترین زمان برای مداخله ارتودنسی به اطلاع والدین رسانده شده و اغلب با یک ویزیت ساده اولا جلوی ایجاد یا پیشرفت خیلی از ناهنجاریها گرفته شده و اگر ناهنجاری شروع شده با هزینه و زمان کمتری می توان آن را درمان نمود.

امروزه نقش چندانی برای دندان عقل در نامرتبی های دندانی قائل نیستند و می توان گفت اگر دندان عقل نقشی در نامرتبی دندانها داشته باشد اثر آن شاید کمتر از ۱۰% باشد، در عوض شایعترین دلیل نامرتبی دندانهای قدامی طی نوجوانی، رشد تاخیری فک پایین است.در تحقیقی مشخص شد که حتی کسانی که فاقد دندان عقل بودند به مرور طی نوجوانی دچار نامرتبی نسبی دندانهای قدامی شدند، لذا اگر تنها فاکتور موثر در نامرتبی دندانهای جلویی فکها فشار دندانهای عقل باشد در افرادی که فاقد جوانه دندان عقل بوده اند این مشکل نبایستی پیش آید، ولی می بینیم که این مساله حتی در کسانی که دندان عقل ندارند هم رخ می دهد، پس فاکتورهای دیگری در این مشکل دخیل هستند.البته با توجه به خطراتی که از جانب دندان عقل نهفته برای فرد ممکن است ایجاد گردد، بهتر است حدود ۱۸ سالگی شرایط آن بررسی و در صورتی که نهفته یا نیمه رویش یافته است از دهان خارج گردد.بعد از ۱۵-۱۶ سالگی اگر فضای کافی برای رویش دندان عقل فراهم نباشد احتمال ایجاد فضا با گذشت زمان وجود ندارد.

خیر. درد درمانهای ارتودنسی خفیف و گذرا است واغلب به صورت حساس شدن دندانها حین جویدن بروز میکند و درد آن مطلقا شبیه دندانی که نیاز به عصب کشی دارد نیست و به ندرت نیاز به داروی مسکن وجود خواهد داشت.ضمنا جویدن آدامس بدون قند sugar free به کاهش درد مختصر روزهای نخست ارتودنسی کمک می کند.

اغلب ورزشها تداخلی با درمان ارتودنسی ندارند و پیشنهاد میکنیم جهت حفظ سلامتی به ورزش ادامه دهید، البته باید حین ورزش مراقب باشید که ضربه و آسیب به دستگاه ارتودنسی وارد نشود.

بله، سن عامل محدود کننده ای جهت انجام درمان ارتودنسی نیست.البته به شرطی که فرد بیماری کنترل نشده خاصی نداشته باشد و سلامت لثه و استخوان نگهدارنده اطراف دندانها برقرار باشد.البته اگر فرد مشکل استخوانی داشته باشد و مقدار آن فراتر از محدوده قابل اصلاح توسط ارتودنسی به تنهایی باشد ممکن است علاوه بر ارتودنسی به جراحی فک نیز نیاز داشته باشد.

مهاجرت به شهری دیگر که فاصله مکانی قابل ملاحظه ای با مطب ارتودنتیست شما دارد از مشکلاتی است که برای هر کسی ممکن است پیش بیاید.مثلا به دلیل قبولی دانشگاه و یا به دلایل شغلی ناچار به تغییر شهر محل سکونت خود شوید.ارجاع از یک متخصص ارتودنسی به متخصص دیگر در رشته ما کاملا مرسوم است و با دریافت نامه از پزشک اول و ارسال مدارک برای پزشک دومی که به شهر جدید محل سکونت شما نزدیک است می توانید بدون مشکل جدی ادامه درمانتان را از سر بگیرید.البته ممکن است تعرفه ارتودنسی پزشک دوم با پزشک اول متفاوت باشد و لذا هزینه کلی درمان شما احتمالا طی این جابجایی افزایش یابد.البته اگر فاصله بین دو شهر زیاد باشد با توجه به هزینه بالای رفت و آمد منطقی به نظر میرسد که هزینه اضافه درمان را در مقایسه با هزینه و وقت اضافه ای که بابت رفت و آمد به شهر اول صرف کنید بپذیرید.

هزینه درمان ارتودنسی عددی ثابت نیست و شبیه خیلی از درمانهای دیگر بستگی به فاکتورهایی مثل شدت ناهنجاری ، طول تقریبی درمان، نیاز به دستگاههای اضافه،نیاز یا عدم نیاز به کشیدن دندان و ... دارد.لذا بدون معاینه حضوری امکان برآورد هزینه وجود ندارد.البته در مطب ما هزینه درمان بصورت اقساطی دریافت خواهد گردید تا نگرانی شما جهت پرداخت هزینه ها به حداقل برسد.

در صورتی که بهداشت و مراقبتهای معمول از دندانها به عمل آید معمولا مشکلی خاصی وجود نخواهد داشت و جای نگرانی نیست.

به طور معمول برای ۹۵% بیماران وقت ویزیت هر ۴ هفته یکبار ایده آل است.البته به ندرت ممکن است وقت مراجعه بعدی زودتر از ۴ هفته باشد.البته گاه بیمار بنا به شرایطی که دارد مثلا یکی دو جلسه ممکن است بجای ۴ هفته، مثلا ۵ یا ۶ هفته بعد امکان مراجعه داشته باشد که بجز طولانی شدن درمان ( به شرط رعایت مناسب بهداشت دهانی) اغلب مشکل خاصی ایجاد نمی شود.

به دلیل ماهیت درمان ارتودنسی که به مرور پیشرفت میکند که آن هم به دلیل سرعت آهسته حرکت دندان در استخوان است( حدود ۰.۵ تا ۱ میلی متر در ماه) امکان انجام درمان ارتودنسی یا ارتودنسی سریع در یک یا دو جلسه اصلا وجود ندارد و متاسفانه گاه نامرتبی دندانی توسط همکاران دندانپزشک توسط تراشیدن بخشی از بیرون زدگی دندانهای نامرتب و اضافه کردن مواد ترمیمی به قسمتهای عقب رفته دندانها اصلاح می شود که از مشکلات این نوع درمان تراشیده شدن بافت سالم دندانی و ضخیم شدن دندان در قسمتهای تو رفته که به آن مواد ترمیمی اضافه شده و کاهش عمر دندان و خطر ایجاد مشکلات لثه ای برای فرد است.این نوع درمانها تحت عنوان ونیر کامپوزیتی و یا لمینیت دندان نامیده می شوند و تنها مورد تجویز مناسب برای آنها وقتی است که دندان ها تغییر رنگ نا مطلوبی دارند که با روشهای ملایم و غیر تهاجمی دیگر پاسخ مطلوبی برای آن دریافت نشده است.لذا ونیر و لمینیت جهت رفع شلوغی و نامرتبی دندانها اساسا درمان اشتباه و آسیب رسانی تلقی می گردد که در کوتاه مدت و میان مدت و بلند مدت اثرات منفی خود را بروز خواهند داد.

آموزش ارتودنسی ثابت در طی دوره عمومی دندانپزشکی وجود ندارد و به دلیل گستردگی دانش ارتودنسی تسلط بر آن نیاز به دوره تخصصی ۳-۴ ساله دانشگاهی دارد.البته گاه به دلایل و انگیزه های تجاری، برخی افراد و شرکتهای حوزه ارتودنسی اقدام به برگزاری دوره های چند ماهه و کوتاه مدت آموزش ارتودنسی می نمایند که طی این دوره ها آموزش ها بسیار محدود و در حد مقدمات دانش ارتودنسی است و لذا می توان حدس زد دندانپزشکی که با اتکای صرف به این دوره محدود شروع به پذیرش بیمار ارتودنسی می نماید در نهایت در حصول نتایج ایده آل درمانی اغلب ناکام بوده و خودبخود بیمار ناچار به پذیرش درمانی ضعیفتر می باشد که ممکن است توام با آسیب های جبران ناپذیری به سیستم دهانی و دندانی شما باشد.

خیر.در صورتی که فک شما فضای کافی برای جای دادن دندانهای موجود را داشته باشد و بیرون زدگی لب و دندانهای جلو وجود نداشته باشد نیاز خاصی برای کشیدن دندان وجود ندارد.اما در بخش قابل توجهی از بیماران متاسفانه هماهنگی بین سایز فک و سایز دندان وجود ندارد و ممکن است جهت برقراری تعادل بین سایز فک و دندان ناچار به کشیدن دندان شویم.دقیقا شبیه آسانسوری که ظرفیت آن ۴ نفر است و ۶ نفر بخواهند سوار آن شوند! برای به سلامت رسیدن سرنشینان آسانسور بایستی ظرفیت آسانسور رعایت گردد و ۲ سرنشین اضافی در مثال فوق پیاده شوند تا بقیه به سلامت به مقصد برسند!

خیر.دندان کشیده شده دقیقا به دلیل استفاده از فضای آن کشیده شده و فضای دندان کشیده شده بطور کامل توسط ارتودنسی بسته شده و در نهایت هیچ فضای خالی یا گسستگی در قوس دندانی در اتمام درمان مشاهده نخواهد شد، به صورتی که اگر فردی از دوستان یا آشنایان که تخصصی از دندانپزشکی ندارد نتیجه بعد از درمان را ببیند به هیچ عنوان متوجه کشیدن دندان نخواهد شد.

خیر.با اینکه تعداد دندانها در مواردی که نیاز به کشیدن دندان وجود دارد در انتهای درمان کمتر از ابتدای درمان است، ولی چون دندانها بهتر روی هم جفت می شوند کارایی جویدن نه تنها کمتر نمی شود، بلکه می تواند افزایش نیز بیابد که این وابسته به شدت شلوغی قبل درمان ارتودنسی است.