ارتودنسی زبانی( ارتودنسی لینگوال)

علت نام گذاری این روش به نام زبانی یا لینگوال چسبانده شدن براکتهای این سیستم روی سطح زبانی دندانهاست، بر خلاف براکتهای سنتی که بر روی سطح بیرونی دندان چسبانده می شوند و از این رو قابل دیده شدن نیستند. براکت های لینگوال جهت درمان ثابت ارتودنسی بکار می روند که اغلب بصورت اختصاصی برای هر فرد تهیه می‌شوند. بنابراین براکت های لینگوال برای افرادی که دوست ندارند براکت های آنها دیده شود یک جایگزین رویایی تلقی می شوند.

البته این روش معایب خاص خود را هم دارد که ممکن است شما را از داشتن آن منصرف کند.

از معایب آنها، هزینه قابل توجه براکتها و در نتیجه هزینه کلی درمان و همچنین دشواری تحمل آنها توسط بیمار،( چون به محدوده زبان تجاوز می کنند و موجب آزار و زخم زبان می گردند.) و دشواری کار کردن با آنها به لحاظ تکنیکی برای ارتودنتیست است.