کوچکی فک پایین

نوعی از ناهنجاری استخوانی مربوط به فک پایین که از مشخصه های آن نیمرخ محدب، چانه عقب رفته،و فاصله افقی زیاد بین دندانهای قدامی بالا و پایین است.یکی از راههای ساده تشخیص فک درگیر در این ناهنجاری بدین صورت است که بیمار فک پایین خود را جلو بیاورد و اگر در این وضعیت نیمرخ بیمار بهتر شد، این علامت به منزله کوچکی فک پایین است و اگر وضعیت نیمرخ بدتر شد، به احتمال زیاد بیمار بزرگی فک بالا دارد.البته  تشخیص  دقیق ناهنجاری  در صلاحیت متخصص ارتودنسی است.این نوع ناهنجاری در سنین رشد قابل اصلاح و درمان است. سن مناسب برای شروع درمان ناهنجاری کوچکی فک پایین بسته به شدت آن می تواند از ۸-۹ سالگی تا ۱۱ سالگی متغیر باشد، ولی یقینا با توجه به شدت ناهنجاری ،بایستی یک تا یک و نیم سال قبل از سن بلوغ بیمار( پسرها حدود ۱۳ سالگی و دختر ها بین ۱۱.۵ تا ۱۲ سال بالغ می شوند)  درمان آغاز گردد. بدیهی است در موارد شدیدتر بایستی درمان زودتر  آغاز گردد.پس از سنین رشد و در بزرگسالی در صورتی که شدت مشکل کم تا متوسط باشد با نتیجه قابل قبولی می توان درمان های استتاری را انجام داد، ولی در صورت شدید بودن مشکل انجام درمان توام ارتودنسی و جراحی پیشنهاد می شود تا علاوه بر ردیف شدن دندانها، زیبایی و تعادل صورت نیز برقرار گردد. در تصاویر زیر نمای نیمرخ یک بیمار با ناهنجاری شدید کوچکی فک پایین دیده می شود. تصویر سمت راست بطور شماتیک نمای داخل دهانی این بیماران را به تصویر کشیده است.

.