معرفی ارتودنسی متحرک وثابت
ارتودنسی متحرک:
دستگاههای متحرک ارتودنسی انواعی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته اغلب این خارج نمودن دستگاه بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذاخوردن یا مسواک‌زدن است. این نوع دستگاه‌ها در بین مردم به پلاک مشهورند. مورد تجویز این پلاک ها اغلب جهت درمان مشکلات و ناهنجاریهای استخوانی کودکان و به ندرت جهت جابجایی یک یا چند دندان نابجا استفاده می شوند.بر خلاف تصور بیماران این پلاک ها اغلب برای ردیف کردن دندانهایی که دچار چرخش و کمبود فضا هستند مناسب نیست و ردیف کردن عالی دندانها با این پلاکها اغلب محدودیت دارد.
محاسن پلاک های متحرک:
زحمت کمتر جهت تمیز نمودن دندانها و امکان برداشتن آن توسط بیمار در موقع غذا خوردن و نوشیدن
معایب:
در صورتی که بیمار همکاری مناسبی جهت پیشبرد درمان و استفاده از پلاک نداشته باشد اثر گذاری درمان کاهش می یابد. گاه این پلاکها با توجه به نوع ناهنجاری بیمار نسبتا حجیم بوده و با تلکم و فعالیتهای روزمره مثل ورزش کردن تداخلاتی دارد.مثلا موقع انجام ورزشهای پر تحرک بایستی برداشته شوند و از طرفی برداشتن مکرر پلاک موجب کاهش اثربخشی درمان می گردد و در نتیجه بطور ناخواسته طول درمان افزایش می یابد.ضمنا ناهنجاری و مشکلات ارتودنسی محدودتری با این پلاکهای متحرک قابل درمان است.البته برخی مشکلات استخوانی بطور اختصاصی با پلاکهای متحرک درمان می شود و دستگاههای ثابت در این موارد ممکن است کارایی لازم را نداشته باشند.
ارتودنسی ثابت:
دستگاههای ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد.
اجزای اصلی تشکیل‌دهنده دستگاه ثابت براکت و سیم می‌باشد . براکتها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می‌شوند. براکتها معمولا فلزی هستند اما می توان به منظور افزایش زیبایی از براکتهای سرامیکی که تقریبا همرنگ دندانها هستند استفاده نمود.
اصطلاح سیم‌کشی یا سیم‌بستن دندان در بین مردم، اشاره به گذاشتن دستگاه ثابت ارتودنسی دارد.
براکتها شبیه نگین های ظریفی هستند که بر روی سطح دندان نصب می شوندو در واقع سیم داخل آنها قرار گرفته و وسیله اعمال نیرو توسط سیم به دندانها می باشند.
در مقالات بعدی انواع براکتهای ارتودنسی معرفی شده اند.از اینجا مطالب مربوطه را بیابید.
