اصلاح این ناهنجاری، حتی در سنین رشد نیز بسیار دشوار است و متاسفانه به درمانهای متحرک که معمولاً شامل چانه بند می باشد، پاسخ چندان مناسبی نمی دهد. بر طبق یافته های درازمدت نتایج رضایت بخشی از درمان این نوع ناهنجاری حاصل نشده و بخش قابل توجهی از این بیماران اگر مشکل استخوانی فک آنها ،بیش از حد خفیف و متوسط باشد، در نهایت مجبور به انجام درمان توام جراحی و ارتودنسی می گردند.البته گاه مشکل از کاهش رشدی فک بالا است و فک پایین نرمال است و در این بیماران شانس بهبود و اصلاح مشکل اسکلتی به شرطی که در سنین ۸-۹ سالگی به ارتودونتیست مراجعه کنند و شدت ناهنجاری آنها خفیف یا نهایتا متوسط باشد بیشتر است.بدیهی است تشخیص فک عامل ناهنجاری بایستی لزوما توسط متخصص ارتودنسی انجام شود و حتی دندانپزشکان عمومی در این مورد به کررات دچار خطا می گردند.