دندانهای فاصله دار
دندانها بطور نرمال بصورت به هم چسبیده و بدون فاصله در قوس فکی نرمال قرار می گیرند، بطوری که هنگام استفاده از نخ دندان، با فشار متوسطی از سطوح تماس بین دو دندان عبور می کند.اگر بین دندانها فاصله وجود داشته باشد، علاوه بر ایجاد مشکل زیبایی، باعث افزایش شیوع مشکل گیر غذایی و پوسیدگی بین دندانها و تشکیل جرم اطراف دندانهای فاصله دار می شود.
از علل ایجاد این فضاهای بین دندانی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- عدم تناسب بین سایز دندان و سایز فک ( بزرگ بودن فک یا کوچک بودن دندانها)
- بزرگ بودن زبان
- ضعف لثه و استخوان نگهدارنده دندانها ( بیماری های لثه ای تحت عنوان مشکلات پریودونتال)
- از دست دادن دندانهای دائمی و ایجاد فضای خالی در ردیف دندانها و در نتیجه جابجایی دندانهای مجاور به سمت ناحیه بی دندانی و ایجاد فواصل متعدد بین دندانها
- فرنوم لب ( به الیاف لثه ای اضافی، خصوصا بین دو دندان جلویی فک بالا و پایین اطلاق می گردد که می تواند موجب فاصله انداختن بین دندانهای قدامی گردد.)
درمان دندانهای فاصله دار:
درمان این موارد می تواند به وسیله روش های ارتودنسی، ترمیمی و یا ترکیبی از اینها همراه با هم انجام شود که به میزان و نوع فاصله بستگی دارد و اغلب بهترین نتیجه با مشورت با متخصص ترمیمی و متخصص ارتودنسی قابل دستیابی است.
تصویر اول وجود فاصله های متعدد بین دندانی و تصویر بالا وجود فاصله بین دندانی در خط وسط تحت عنوان دیاستم میدلاین را نشان می دهد.
